Społeczne i filozoficzne implikacje sekularyzmu z perspektywy amerykańskiej

Secularism and religion should be studied, written about, and taught critically. In a world divided into a growing number of religious factions, secularism has been supposed by many to be an answer to the fact of religious plurality. The logic of secularism is that by conducting our affairs without reference to God we can avoid religious division and deal with each other on a common basis. In the American context, it is often suggested that secularism is not only conceptually wise, but is mandated by our Constitution. Advocates of secularism also advance the idea that secularism is rationally superior to religious alternatives in the sense that it hews more closely to the path of science and empirical rationality. It is the contention of this article that all of the above notions about secularism are misguided and that at least some religious societies, particularly Christian ones, are capable of successfully accounting for pluralism without oppressive hegemony, and, in fact, have an incentive to do so. The analysis of secularism centers specifically on how it evolved in the West, to what degree the framers of the American Constitution set out either a secular or Christian America (or avoided the question entirely), whether secularism can successfully claim to be a neutral method of running a society, and whether secularism really deserves a reputation as a running mate of scientific rationality.

Sekularyzm i religia powinny być studiowane, opisywane i nauczane krytycznie. W świecie podzielonym na coraz większą liczbę odłamów religijnych sekularyzm był uważany przez wielu za odpowiedź na fakt pluralizmu religijnego. Logika sekularyzmu polega na tym, że prowadząc nasze sprawy bez odniesienia do Boga, możemy uniknąć podziałów religijnych i postępować ze sobą na wspólnej podstawie. W kontekście amerykańskim często sugeruje się, że sekularyzm jest nie tylko mądry koncepcyjnie, ale jest nakazany przez Konstytucję. Zwolennicy sekularyzmu propagują również ideę, że sekularyzm jest racjonalnie lepszy od religijnych alternatyw w tym sensie, że jest bliższy ścieżce nauki i empirycznej racjonalności. Pragnę wyrazić opinię w tym artykule, że większość poglądów na temat sekularyzmu jest błędna i że przynajmniej niektóre stowarzyszenia religijne, zwłaszcza chrześcijańskie, są w stanie z powodzeniem wyjaśnić pluralizm bez opresyjnej hegemonii, a w rzeczywistości mają do tego motywację. Analiza sekularyzmu skupia się w szczególności na tym, jak ewoluował on na Zachodzie, do jakiego stopnia twórcy amerykańskiej konstytucji określili Amerykę świecką lub chrześcijańską (lub całkowicie unikali tej kwestii), czy sekularyzm może z powodzeniem twierdzić, że jest neutralną metodą zarządzania społeczeństwem i czy sekularyzm rzeczywiście zasługuje na reputację towarzysza naukowej racjonalności.