Sergey Arno’s Personal Comments on the Value of Literature and the Function of Literary Criticism Incorporated in His Works

Prozę Siergieja Arno wyróżnia z jednej strony pełen paradoksalnych myśli oraz absurdalnych wyobrażeń czarny humor, z drugiej zaś strony stosunkowo ważne miejsce zajmują w niej odniesienia do kondycji literatury, jej funkcji, wartości, a także do krytyki literackiej (tj. wartościowania). Ponieważ twórczość prozaika, obok literaturotematycznych, stosunkowo często wykazuje też cechy autobiograficzne i autotematyczne, z niektórych  tekstów Arno daje się wydobyć fragmenty dotyczące wartości i wartościowania literatury, które można utożsamić ze stanowiskiem samego autora. Niniejszy artykuł stanowi próbę takiej rekonstrukcji poglądów pisarza w oparciu o cztery utwory prozatorskie: trzy fikcjonalne oraz jeden faktograficzny.

On the one hand, Sergey Arno’s prose stands out due to its black humour, full of paradoxical thoughts and absurd imaginations, but on the other hand, it deals with the condition of literature, its function, value, and literary criticism (i.e. its assessment). Apart from addressing literary subjects, his works relatively often reveal autobiographical and self-referential elements. For this reason, it is possible to extract from Arno’s texts fragments investigating the value of literature and its assessment that can be identified with the author’s own position. This article is an attempt to reconstruct the writer’s views based on four of his works in prose: three fictional pieces and one non-fiction book.