Seksualność osób z niepełnosprawnością intelektualną w opinii nauczycieli i terapeutów

Celem pracy było poznanie opinii nauczycieli i opiekunów na temat seksualności osób z niepełnosprawnością intelektualną. Pedagodzy pracujący z osobami niepełnosprawnymi intelektualnie w szkołach specjalnych i ośrodkach szkolno-wychowawczych, działając w ramach instytucjonalnych, realizują określony model wsparcia osób niepełnosprawnych, wynikający zarówno z oficjalnych uregulowań, jak i osobistych norm i wartości. Od ich wiedzy i przekonań w dużym stopniu zależy, czy środowisko, w jakim funkcjonują osoby niepełnosprawne, będzie miało właściwości ograniczające i represyjne czy wspomagające i kompensujące rozwój i wyrażanie seksualności osób niepełnosprawnych. Wyniki badania wskazują, że pedagodzy wykazują akceptację i zrozumienie wobec seksualności osób z niepełnosprawnością intelektualną i uznają przysługujące im w tym zakresie prawa. Wykazano, że postawy wobec seksualności osób z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu lekkim są bardziej pozytywne niż wobec seksualności osób z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu głębszym. Ponadto stwierdzono, że starsi nauczyciele i terapeuci wykazują większą skłonność do postrzegania osób z niepełnosprawnością intelektualną w kategoriach aseksualnych i traktowania ich jako pozbawionych potrzeb i praw seksualnych.