Trwałość umowy ubezpieczenia na życie w świetle wymogów wynikających z regulacji dotyczących przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu

According to Article 830 § 3 of the Civil Code, the insurer may terminate a life insurance contract only in cases specified in the law. In the current legal framework, it is assumed that no civil law regulations give the insurer the possibility to terminate the life insurance contract. However, it is not clear whether the durability of a life insurance contract is subject to change in the light of public law AML/CFT regulations, i.e. where the insurer is unable to implement any financial security measures laid down in the legislation regarding customer due diligence. This article attempts to answer the question whether the principle of the protection of life insurance durability stipulated by law takes precedence over the insurer’s obligations resulting from AML/CFT regulations, and whether this principle could lead to the insurer’s exposure, as an obligated institution, to the risk of infringing AML/CFT regulations.

W myśl art. 830 § 3 k.c. ubezpieczyciel może wypowiedzieć umowę ubezpieczenia na życie jedynie w przypadkach wskazanych w ustawie. W aktualnym stanie prawnym podnosi się, że brak jest regulacji cywilnoprawnych dających ubezpieczycielowi możliwość wypowiedzenia umowy ubezpieczenia na życie. Nie jest jednak jasne, czy zasada trwałości umowy ubezpieczenia na życie ulega przełamaniu w świetle regulacji o charakterze publicznoprawnym z obszaru przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu, tj. w sytuacji, gdy ubezpieczyciel nie ma możliwości wykonania któregokolwiek z przewidzianych prawem środków bezpieczeństwa finansowego. Artykuł stanowi próbę udzielenia odpowiedzi na pytanie, czy przewidziana prawem zasada poszanowania ochrony trwałości stosunku ubezpieczenia na życie ma pierwszeństwo przed nałożonymi na ubezpieczyciela obowiązkami wynikającymi z przepisów dotyczących przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu, a tym samym, czy zasada ta może prowadzić do narażenia ubezpieczyciela, będącego instytucją obowiązaną, na ryzyko zarzutu naruszenia obowiązków związanych z przeciwdziałaniem praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu.