Dobre praktyki współpracy szkoły ogólnodostępnej i specjalnej

W artykule został rozpatrzony jeden z elementów polityki wspierania edukacji włączającej ulokowany w obszarze możliwych relacji szkoły specjalnej i ogólnodostępnej. Podstawowym celem opracowania jest prezentacja dobrych praktyk współpracy szkoły specjalnej i ogólnodostępnej zidentyfikowanych w badaniach własnych. Dodatkowym celem jest skonfrontowanie zebranych informacji z koncepcjami założeniami / propozycjami formułowanymi w tym obszarze w literaturze przedmiotu. Badania zostały przeprowadzone w ramach projektu: Badanie praktyki ogólnodostępnych szkół podstawowych w zakresie edukacji włączającej, finansowanego przez MEN i zleconego do realizacji Uniwersytetowi Śląskiemu w Katowicach w roku 2020. W gromadzeniu danych wykorzystano technikę wywiadów fokusowych. Grupę badaną stanowili dyrektorzy, nauczyciele, specjaliści, niepedagogiczna kadra, uczniowie szkół ogólnodostępnych oraz ich rodzice. Badaniem objęto przedstawicieli czterdziestu szkół (ponad dwieście osób). Wyniki badań wskazują na ograniczony wachlarz dobrych praktyk współpracy obu placówek. Do najbardziej nasyconych przykładami należy obszar wspólnej organizacji wydarzeń o charakterze ludycznym, wychowawczym i kształcącym. Skromniej nasyconymi przykładami są obszary współpracy w zakresie wsparcia metodycznego oraz tworzenia sieci grup samokształcących na terenie powiatu lub gminy. W pierwszej części opracowania została zaprezentowana koncepcja badań własnych, w drugiej – zidentyfikowane praktyki w obszarze współpracy szkoły specjalnej oraz ogólnodostępnej, które zostały skonfrontowane z propozycjami partnerstwa obu typów szkół prezentowanymi w literaturze przedmiotu. Całość zamykają konkluzje końcowe.