Autonomia dorosłych osób z niepełnosprawnością intelektualną – perspektywa porównawcza

Głównym celem przedstawionych w artykule badań własnych było określenie, jaki jest poziom autonomii dorosłych osób z głębszą niepełnosprawnością intelektualną (N = 133) mieszkających w różnych środowiskach. Uwzględniono perspektywę dorosłych osób mieszkających z rodzicami (N = 62), pensjonariuszy domów pomocy społecznej (N = 40) oraz mieszkańców domów L’Arche (N = 31). Wiek respondentów mieścił się przedziale od 18 do 68 lat (M = 38,82; SD = 12,71). Posłużono się metodą sondażu diagnostycznego. W celu zebrania niezbędnych danych zastosowano autorski Kwestionariusz wywiadu z dorosłą osobą z niepełnosprawnością intelektualną. W analizie wykorzystano nieparametryczny test Kruskala-Wallisa oraz testy porównań wielokrotnych (post hoc). Uzyskane wyniki wskazują na to, że dorosłe osoby z niepełnosprawnością intelektualną mieszkające ze swoimi rodzicami oraz mieszkańcy domów L’Arche mają istotnie wyższy poziom autonomii niż pensjonariusze domów pomocy społecznej.