Dziecięcy dyskurs o relacjach rówieśniczych na „szklanych podwórkach” w czasie edukacji zdalnej

The article is an attempt to recognise and describe the specificity of peer relationships in “glass backyards” during the time of distance learning based on the discourse of students of grades I-III. Five groups of first-grade students (7- and 8-year-old children) and five groups of third-grade students (9- and 10-year-old children) from selected schools from all over Poland took part in the research. The research method used was focus group interviews. The children's statements showed how much importance they attached to relationships with peers during distance learning. “Glass backyards” provided them with topics for conversation and fun, as well as encouraged their activities around common passions and interests. From an educational point of view, “glass backyards” were beneficial for children creating the space for social life. We should ask the question whether “glass backyards” can become backyards of direct relationships and emotions for children? Today we must consider them as something inevitable, see their meaning and believe that for modern children they can become an additional place to develop relationships with peers.

W artykule podjęto próbę rozpoznania i opisania specyfiki relacji rówieśniczych na „szklanych podwórkach” w czasie edukacji zdalnej na podstawie dyskursu uczniów klas I–III. W badaniach wzięło udział pięć grup uczniów klas I (dzieci 7-, 8-letnie) i pięć grup uczniów klas III (dzieci 9-, 10-letnie) z wybranych szkół miejskich z całej Polski. Wykorzystaną metodą badań były zogniskowane wywiady grupowe (fokusy). Wypowiedzi dzieci pokazały, jak dużą wagę przywiązywały do relacji z rówieśnikami w czasie edukacji zdalnej. „Szklane podwórka” dostarczały im tematów do rozmów i zabaw oraz sprzyjały ich aktywnościom wokół wspólnych pasji i zainteresowań. Z wychowawczego punktu widzenia „szklane podwórka” były korzystne dla dzieci, gdyż to na nich toczyło się ich towarzyskie życie. Powinniśmy postawić pytanie, czy „szklane podwórka” mogą stać się dla dzieci podwórkami bezpośrednich relacji i emocji? Dziś musimy na nie spojrzeć jako coś nieuniknionego, dostrzegać w nich sens i wierzyć, że dla współczesnych dzieci mogą stać się dodatkowym miejscem relacji z rówieśnikami.