Co działa, a czego lepiej się wystrzegać chcąc skutecznie resocjalizować? Porównanie działań prowadzonych w placówkach dla nieletnich oraz jednostkach dla dorosłych

Artykuł poświęcony jest zagadnieniu resocjalizacji wśród osób dorosłych oraz nieletnich. Autorzy postanowili porównać metody, jakie są stosowane w jednostkach penitencjarnych oraz placówkach, w których przebywają adolescenci, u których wystąpił konflikt z prawem. Badania, które pozwoliły na opracowanie prezentowanego artykułu, były prowadzone dwuetapowo. Najpierw odbyły się wizyty studyjne Kryminologicznego Koła Naukowego Uniwersytetu Warszawskiego, a następnie przeprowadzono serię wywiadów usystematyzowanych. Dzięki temu autorzy mogli odpowiedzieć na pytanie, co działa, a co nie działa w systemie resocjalizacji. W toku badań ustalono, że w przypadku zakładów karnych największe korzyści dla skazanego przynoszą praca i kontakt z rodziną. Z kolei w przypadku jednostek dla nieletnich wymierne korzyści przynosi edukacja dopasowana do poziomu nauczania dziecka oraz wyjścia edukacyjne poza mury ośrodków. Do przyczyn porażek autorzy zakwalifikowali zbyt wolną pracę sądów, co wydłuża czas skierowania adolescentów do placówki, a także brak należytego nadzoru nad sytuacją wychowanków. W przypadku osób dorosłych problemem jest złe traktowanie skazanych przez Służbę Więzienną, niewystarczający system terapeutyczny i edukacyjny oraz nieprawidłowy dobór kadry zarządzającej. W wyniku analizy badań autorzy doszli do wniosku, że nie ma uniwersalnych metod resocjalizacyjnych, które można by zastosować jednocześnie u dorosłych i u nieletnich.