Art pedagogy, or perhaps aesthetic pedagogy instead?

Artykuł jest głosem w dyskusji na temat procesu dyscyplinaryzacji dyskursu pedagogiczno-estetycznego. Punktem odniesienia dla przeprowadzonej analizy jest koncepcja pedagogiki sztuki autorstwa Dariusza Kubinowskiego. W niniejszym tekście autorka wskazuje na możliwość szerszego – wykraczającego poza obszar sztuki – ujęcia przedmiotu zainteresowania wyłaniającej się subdyscypliny, postrzeganej jako kolejny etap naukowej refleksji nad problemem wychowania estetycznego. Argumenty wspierające powyższą możliwość zostaną wywiedzione zarówno z tradycji wychowania estetycznego, jak i osiągnięć współczesnej estetyki oraz estetyki empirycznej jako kluczowych dla prowadzonych rozważań. Jednocześnie autorka proponuje stosowanie nazwy „pedagogika estetyczna”. Przyjęcie szerszego przedmiotu badań stwarza, z jednej strony, szansę skumulowania w ramach subdyscypliny dotychczasowych ustaleń badawczych pedagogów zgłębiających estetyczne wymiary rzeczywistości w relacji do wychowania/edukacji, z drugiej – otwiera na nowe obszary dociekań.

The paper contributes to the discussion on the process of making the pedagogic and aesthetic discourse an academic discipline. The concept of art pedagogy developed by Dariusz Kubinowski serves as the reference point for the analysis. In the text, the author highlights the possibility of adopting a broader approach – going beyond the field of art – to the research focus of the emerging sub-discipline which is perceived as the next stage in the scientific reflection on the issue of aesthetic education. The arguments supporting this possibility will be drawn from traditional approach to aesthetic education and the achievements of contemporary aesthetics and empirical aesthetics, which are crucial for the ongoing discussion. At the same time, the author proposes to use the term “aesthetic pedagogy.” Adoption of a broader research focus, on the one hand, creates an opportunity to consolidate within the sub-discipline the existing research findings of educators exploring the aesthetic dimensions of reality in relation to upbringing/education, while on the other, it opens up new areas for inquiry.