Flow and rationality of a childs optimal play experience

Artykuł jest propozycją spojrzenia na pryncypia i pożytek zabawy dziecka z uwzględnieniem przesłań Eduarda Claparède, ale głównie zjawiska flow Mihaly Csikszentmihalyi’ego jako optymalnego doświadczenia odczuwania odmienności, z odniesieniem do teorii rozwojowych oraz potrzeb małego człowieka. Dopełnieniem są konteksty liminalności Victora Turnera, rytualności Dimitrisa Xylatasa oraz kategorie paidei i illinx Rogera Caloisa a także koncepcja swobodnego przepływu Tiny Bruce. Wsparciem jest paradygmat interpretatywny mapujący sploty działań swobodnych i emocjonalnych podnoszących wartość zabawy w sytuacji optymalnego doświadczenia. Charakter dyskusyjny tekstu ma pobudzić zainteresowanie badaczy emocjonalnością dziecka w wymiarze ekstremalnej odmienności i jej racjonalności, z zapobiegliwą troską o przyszłość małego człowieka i tego co dla niego (nie)szkodliwe.

The article proposes an examination of the principles and benefits of children's play, taking into account the teachings of Eduard Claparède, but primarily focusing on the phenomenon of flow by Mihaly Csikszentmihalyi as an optimal experience of experiencing diversity, with reference to developmental theories and the needs of young individuals. Complementing this perspective are the contexts of liminality by Victor Turner, ritualism by Dimitris Xylatasa, and the categories of paideia and illinx by Roger Caloisa, as well as the concept of free flow by Tina Bruce. Support is provided by an interpretive paradigm that maps the intertwining of free and emotional actions that enhance the value of play in situations of optimal experience. The discussion-oriented nature of the text aims to stimulate researchers' interest in the emotional dimension of children, in terms of extreme diversity and its rationality, with a preventive concern for the future of young individuals and what is (not) harmful to them.