Tytuł pozycji:
Śmiałkowie z Ziemi Obiecanej i bawełna z Turkiestanu
On the eve of World War I, Łódź was one of the largest centers of the textile industry in the Russian Empire. Documents from the State Archives in Łódź prove serious interest of the Łódź textile industry in Turkestan cotton. From the files of the Łódź Stock Exchange Committee we learn that industry representatives delegated Edmund Brinkenhoff, the director of the spinning mill of the Ludwik Geyer Plant, to conduct preliminary research on the possibility of expanding the cotton area in the Caucasus and Central Asia. In December 1903, after listening to Brinkehoff's report, "which collected a lot of interesting data on cotton cultivation in Central Asia", Łódź industrialists came to the conclusion that "with the cooperation of the government, expanding the area of cotton cultivation in these regions is generally possible and they decided to carefully explore the possibilities of establishing cotton plantations in Central Asia.” Ultimately, the Łódź textile industry did not invest in a cotton plantation in Turkestan, but still maintained great interest in the local cotton sector. We have not conducted any deeper research on this topic, but it is an extremely interesting and promising issue in terms of research.
Накануне Первой мировой войны Лодзь была одним из крупнейших центров текстильной промышленности Российской империи. Документы Государственного архива в Лодзи доказывают серьезный интерес лодзинской текстильной промышленности к туркестанскому хлопку. Из материалов Лодзинского комитета биржи мы узнаем, что представители промышленности делегировали Эдмунда Бринкенхоффа, директора прядильной фабрики Людвига Гейера, провести предварительное исследование возможности расширения хлопковых площадей на Кавказе и в Средней Азии. В декабре 1903 года, выслушав доклад Бринкхоффа, который «собрал много интересных данных о выращивании хлопка в Средней Азии», лодзинские промышленники пришли к выводу, что «при содействии правительства расширение площадей хлопка в этих регионах в целом возможно, и они решили тщательно изучить возможности создания хлопковых плантаций в Центральной Азии». В конечном итоге текстильная промышленность Лодзи не инвестировала в хлопковую плантацию в Туркестане, но по-прежнему сохранила большой интерес к местному хлопковому сектору. Мы не проводили более глубоких исследований на эту тему, но это чрезвычайно интересная и перспективная тема с точки зрения исследований.
Łódź w przededniu I wojny światowej była jednym z największych ośrodków przemysłu włókienniczego w Imperium Rosyjskim. Dokumenty z Archiwum Państwowego w Łodzi dowodzą, poważnego zainteresowania łódzkiego przemysłu włókienniczego turkiestańską bawełną. Z akt Łódzkiego Komitetu Giełdowego dowiadujemy się, że przedstawiciele branży oddelegowali dyrektora przędzalni Zakładów Ludwika Geyera – Edmunda Brinkenhoffa – przeprowadzenia wstępnego rozeznania dotyczącego możliwości powiększenia areału bawełny na Kaukazie i w Azji Środkowej. W grudniu 1903 r., po wysłuchaniu raportu Brinkehoffa, „który zebrał wiele interesujących danych na temat uprawy bawełny w Azji Środkowej”, łódzcy przemysłowcy doszli do wniosku, że „przy współpracy rządu rozszerzenie areału upraw bawełny w tych regionach jest generalnie możliwe i postanowili dokładnie zbadać możliwości założenia plantacji bawełny w Azji Środkowej”. Ostatecznie łódzki przemysł włókienniczy nie zainwestował w plantację bawełny w Turkiestanie, ale nadal utrzymywał duże zainteresowanie lokalnym sektorem bawełnianym. Głębszych badań na ten temat u nas nie prowadzono, a jest to temat niezwykle interesujący i obiecujący pod względem badawczym.