Powieść Antigua, moje życie Marceli Serrano z perspektywy sensorycznej geografii literackiej

The aim of this paper is to analyze the sensory landscapes created in the novel Antigua and my life before by the Chilean author Marcela Serrano. The work uses methodological tools of sensory literary geography, which examines the relationship be-tween sensory impressions and the human geographical environment from the perspective of literary studies. In the work, the image of Santiago, the landscape of the south of Chile, the Guatemalan city of Antigua and the towns located in its vicinity are shaped by the visual, auditory, olfactory and gustatory, tactile and multisensory experiences of the protagonists, which are not only the reception of stimuli, but also a source of meaning. The analysis shows that in the novel, the perception of space is conditioned, above all, by historical and socio-political factors. The sensual perception of places in the work is influenced by the sense of ideological orphanhood of the protagonists in Latin American modernity.

Celem niniejszego artykułu jest analiza krajobrazów zmysłowych wykreowanych w powieści Antigua, moje życie chilijskiej autorki Marceli Serrano. W pracy wykorzystane zostały narzędzia metodologiczne z zakresu sensorycznej geografii literackiej badającej relację pomiędzy wrażeniami zmysłowymi a środowiskiem geograficznym człowieka z perspektywy literaturoznawczej. W utworze obraz Santiago, krajobraz południa Chile, gwatemalskiego miasta Antigua oraz położonych w jego rejonie miasteczek kształtowany jest poprzez wizualne, słuchowe, węchowo-smakowe, taktylne oraz polisensoryczne doświadczenia bohaterek, które nie są jedynie recepcją bodźców, ale również źródłem znaczeń. Z analizy wynika, że w powieści percepcja przestrzeni uwarunkowana jest, przede wszystkim, przez czynniki historyczne oraz społeczno-polityczne. Na zmysłowe postrzeganie miejsc w utworze wpływ ma poczucie ideologicznego osierocenia bohaterów w latynoamerykańskiej nowoczesności.