Jak to z emisją CO2 faktycznie jest?

Po dziesięciogodzinnej debacie Polska zawetowała w Brukseli wnioski z posiedzenia ministrów środowiska w sprawie tzw. kroków milowych na drodze do redukcji dwutlenku węgla w UE do 2050 roku. Początkowo popierali nas Czesi i Rumuni, ale w końcu „wymiękli”. Kilka innych krajów kibicowało nam po cichu, choć oficjalnie zaprezentowało poprawny politycznie i jedynie słuszny kierunek. Przewodzący obecnie UE Duńczycy, którzy od nas przejęli ster unijnej władzy, chcieliby do celu iść naprawdę dużymi krokami, choć liczebnie są raczej małym 5,5-milionowym narodem, który - dzięki Grenlandii – może szczycić się 12 – pod względem wielkości na świecie - powierzchnią. Według najnowszych, lansowanych usilnie założeń, w 2030 roku mielibyśmy wszyscy zredukować emisje o 40 proc., w 2040 r. - o 60 proc., a w 2050 r. – aż o 80 proc. w porównaniu z 1990 roku.

Following a ten-hour debate in Brussels, Poland vetoed proposals formulated at a meeting of environment ministers which set out milestones in the EU’s 2050 low carbon roadmap. Although initially the Czechs and Romanians were in favour of this stance, eventually both countries dropped the veto. Several other countries secretly cheered for Poland despite the fact that their official position conformed with the prevalent political views imposed by the majority. Having taken over the EU Presidency after Poland, the Danes dream big when it comes to reaching goals in spite of being a rather small nation of 5.5 million people in a country that—thanks to Greenland—boasts the twelfth biggest area in the world. According to the recent, vigorously promoted objectives, in 2030 Poland would be forced to reduce emissions by 40 per cent, in 2040 by 60 per cent, and in 2050 by as much as 80 percent relative to 1990.