Płeć psychologiczna, sprawczość i wspólnotowość, aktywność sportowa oraz taktyki wywierania wpływu w bliskich związkach kobiet w środkowym okresie dorosłości

Celem badania było określenie związków między płcią psychologiczną, sprawczością i wspólnotowością, aktywnością sportową, poczuciem satysfakcji z życia, oceną menopauzy oraz taktykami wywierania wpływu w bliskich związkach u kobiet w wieku perimenopauzalnym. Badaniami objęto 100 kobiet w wieku 45-55 lat: 50 aktywnie uprawiających sport i 50 niepodejmujących aktywności fizycznej. Zastosowano metody: Inwentarz do oceny Płci Psychologicznej (Kuczyńska, 1992), Skalę do pomiaru orientacji sprawczej i wspólnotowej (Wojciszke, Szlendak, 2010), Skalę Satysfakcji z Życia (Diener i in., 1985), Skalę Oceny Menopauzy (Bielawska-Batorowicz, 2005) oraz Kwestionariusz wywierania wpływu w bliskich związkach kobiet i mężczyzn (Mandal, 2014a). Rezultaty pokazały, że pośród kobiet niepodejmujących aktywności sportowej najliczniejszą grupę stanowiły kobiety o nieokreślonej płci psychologicznej. Kobiety aktywne sportowo były bardziej sprawcze i posiadały wyższą tendencję do korzystania z taktyk: Argumentowanie i prośby, Autorytet własny, Romantyzm i niespodzianki oraz Ciche dni i fochy. Preferowanie miękkich taktyk wywierania wpływu wiązało się z pozytywnym stosunkiem do menopauzy, zaś preferowanie taktyk twardych związane było z oceną negatywną.