Über das verbotene Lachen

Der Essay geht der Frage nach, was passiert, wenn das Lachen in verbotenen Kon-texten sich nicht unterdrücken lässt. Ein Kindheitserleben ist der Anlass über die kommunikativen Verhältnisse des verbotenen Lachens nachzudenken. Es wird dabei auf das Lachen als ein besonderes kommunikatives Zeichensystem und körperliches Ereignis hingewiesen.

Tematem eseju jest specyficzna sytuacja komunikacyjna powstała w wyniku wybuchu niedającego się stłumić śmiechu w zakazanych kontekstach. Doświadczenie z dzieciństwa stało się okazją do refleksji nad uwikłaniem komunikacyjnym zakazanego śmiechu. Jednocześnie podjęta została próba charakterystyki śmiechu jako specyficznego systemu znaków służących komunikacji oraz jako aktu czysto cielesnego.

The essay explores the question of what happens in forbidden contexts when laughter cannot be suppressed. A childhood experience is the occasion to reflect on the communicative relations of forbidden laughter. Laughter is pointed out as a special communica-tive sign system and physical act.