Kilka geopolitycznych i prakseologicznych refleksji na temat Regionalnego Kompleksowego Partnerstwa Gospodarczego (RCEP) i zagadnień pokrewnych

W artykule przedstawiono problem Regionalnego Kompleksowego Partnerstwa Gospodarczego (RCEP), które utworzono w 2020 roku na bazie 15 państw (Australia, Brunei, Kambodża, ChRL, Indonezja, Japonia, Laos, Malezja, Mjanma, Nowa Zelandia, Filipiny, Singapur, Korea Południowa, Tajlandia i Wietnam). Obecnie umowa jest na etapie ratyfikacji. Do RCEP nie należą USA, które, podobnie jak i Indie, wycofały się z negocjacji. W organizacji tej istnieje sporo problemów spornych – in statu nascendi (m.in. kwestia własności złóż surowców energetycznych pod Morzami Wschodnio- i Południowochińskim). W tekście tym podjęto próbę przedstawienia problemu RCEP w szerszym, globalnym kontekście.

This paper presents the problem of the Regional Comprehensive Economic Partnership (RCEP), organized in 2020 on the basis of 15 states (Australia, Brunei, Cambodia, China, Indonesia, Japan, Singapore, Laos, Malaisia, Myanmar, New Zealand, Philippines, South Korea, Thailand, Vietnam). The USA and India are not members of this Partnership. There are a number of problems ‘in statu nascendi’, such as the question of the ownership of submarine reserves of oil and gas in the South- and Eastchinese Seas. The problems of the Partnership are presented in a wider, global context.