Determinants of the self-assessment of the health of individuals with type II diabetes

Introduction: Diabetes mellitus type 2 is a metabolic disorder that is characterized by insulin resistance in combination with impairedinsulin secretion from the beta cells of the pancreas. Pharmacological treatment largely consists of supplementing theinsulin level, the use of medication which improves the sensitivity of cells to insulin and that affects their production. Of essentialimportance is the modification of lifestyle, especially adaptation to a diabetic diet and weight reduction. One of the most important risk factors of diabetes is the low level of physical activity of potential patients. Aim of the study: To determine the relationship of selected elements of lifestyle, in particular, physical activity on the selfassessment of health in patients with type 2 diabetes.Material and methods: 185 people - 98 females (53% of the total) and 87 males (47%) were examined: these being patients with diagnosed type 2 diabetes of a diabetic clinic from several Silesian cities. In this study, psychometric techniques supplemented by basic anthropometry with the measurement of body height, body weight and the circumferences of the waist and hips were used. The survey consisted of metrics and standardized questionnaires: physical activity - HPA, quality of life related with health - SF-36. For statistical analyses used were: descriptive statistics - mean and standard deviation, differences level calculated by analyses of variance (ANOVA). Dependencies using the Pearson correlation coefficient. The adopted level of statistical significance was: p≤0.05.Results: The correlation between the time of diabetes diagnosis and age were statistically significant. There were no gender, use of diet, BMI and WHR statistical significant differences between the patients who adhered to the dietary recommendations in practice, and those patients who neglected this type of therapy. Differences between physical activity with regard to gender, BMI and WHR index were no found. Both in females and males, age negatively correlated with physical and mental components of health, while self-assessment of health indifferently correlates with physical activity.Conclusions: Physical activity in patients with type 2 diabetes was at a low-level. Declared physical activity and diet had no impact on the BMI and WHR index. Physical activity positively correlated with the self-assessment of health.

Wstęp: Cukrzyca typu II to zaburzenia metaboliczne charakteryzujące się insulinoopornością w połączeniu z upośledzonym wydzielaniem insuliny przez komórki β trzustki. Leczenie farmakologiczne polega w głównej mierze na stosowaniu leków poprawiających wrażliwość komórek na insulinę, wpływających na jej produkcję oraz uzupełnianiu poziomu insuliny. Kluczowe znaczenie ma modyfikacja stylu życia, przede wszystkim stosowanie diety cukrzycowej oraz redukcja nadmiernej masy ciała. Jednym z najważniejszych czynników ryzyka cukrzycy jest niska aktywność ruchowa potencjalnych chorych. Cel pracy: określenie związków wybranych elementów stylu życia, ze szczególnym uwzględnieniem aktywności fizycznej na samoocenę stanu zdrowia osób z rozpoznaną cukrzycą typu II. Materiał i metody: zbadano 185 osób - 98 kobiet (53% ogółu) i 87 mężczyzn (47%). Badani byli pacjentami poradni diabetologicznych kilku miast śląskich ze zdiagnozowaną cukrzycą typu 2. W badaniach zastosowano techniki psychometryczne uzupełnione o podstawowe pomiary antropometryczne: wysokości ciała, jego ciężaru, obwodów talii i bioder. Ankieta składała się z metryczki oraz standaryzowanych kwestionariuszy: aktywności fizycznej - HPA oraz jakości życia powiązanej ze zdrowiem SF-36. Do analizy statystycznej wykorzystano: statystyki opisowe - obliczono średnie i odchylenia standardowe, poziom różnic obliczono za pomocą analizy wariancji ANOVA. Zależności obliczono za pomocą korelacji Pearsona. Przyjęty poziom istotności statystycznej: p≤0,05. Wyniki: Odnotowano korelacje wieku i momentu zdiagnozowania choroby. Płeć, wskaźniki BMI, WHR oraz stosowanie diety nie różnicowały poziomu aktywności fizycznej badanych. Wiek badanych kobiet i mężczyzn ujemnie koreluje z fizycznym i psychicznym komponentem zdrowia, zaś samoocena zdrowia słabo koreluje z aktywnością fizyczną. Wnioski: Aktywność fizyczna badanych chorych na cukrzycę typu 2 kształtowała się na niskim poziomie. Deklarowana aktywność fizyczna i stosowanie diety nie wpływały na wielkość wskaźników BMI i WHR. Aktywność fizyczna słabo dodatnio korelowała z samooceną zdrowia.