Jak uchwycić to, co bieżące?

Przedmiotem tekstu jest zamiar Tobiasa Reesa praktykowania antropologii tego, co faktyczne, której celem jest uchwycenie tego, co jeszcze nie jest znane i pomyślane w odniesieniu do człowieka i tego, co ludzkie. Chodzi o ruch (myśli) jako taki. Rees zamierza zdystansować się od zarówno przestrzennie ujętej antropologii klasycznej, jak i czegoś, co nazywa antropologią tego, co emergentne. Ta ostatnia również postuluje to, co faktyczne, a skoro kluczowe znaczenie ma ciągły charakter doświadczenia, wiążę to, co faktyczne Reesa z tym, co bieżące. Uznaję, że w ramach jego pomysłu ruch (czas) wyrażony jest przez wykonanie serii (trzech) szczególnych kroków (mających swój charakter klasyczny).

The paper addresses Tobias Rees’ project to practice the anthropology of the actual, which aims at grasping what is not known and thought yet with reference to man and the human. What is at stake is a movement (of thought) as such. Rees wants to escape both the spatially framed classic anthropology and the timely framed what he calls the anthropology of the emergent. The latter also claims the actual, and since Rees underlines the ongoing nature of experience, I associate his actual with the current. I find his project to express movement (time) through the performance a series of (three) particular steps (quite classically identified).