Skarga na czynności komornika jako środek ochrony w toku postępowania egzekucyjnego

Celem sądowego egzekucyjnego postępowania cywilnego jest przymusowe wyegzekwowanie praw stwierdzonych lub ustalonych w postępowaniu rozpoznawczym. Optymalnym zatem rozwiązaniem byłaby sytuacja, gdyby konieczność jego wszczęcia pojawiała się jak najrzadziej. Niestety, okres wahań światowej gospodarki, oddziałujących na sytuację ekonomiczną w Polsce, każe ze szczególną uwagą spoglądać w kierunku tych instytucji postępowania egzekucyjnego, których zadaniem jest umożliwienie przymusowej realizacji zobowiązań. Jedną z ważniejszych instytucji cywilnego postępowania egzekucyjnego stanowi skarga na czynność komornika. Sposób ukształtowania jej prawnego charakteru wymaga przy tym od ustawodawcy zachowania swoistej równowagi pomiędzy zapewnieniem należytej ochrony obu stronom postępowania egzekucyjnego, to jest zarówno wierzycielowi, jak i dłużnikowi. Konieczność ochrony tego drugiego jest dla społeczeństwa oczywista, co wynika ze sporych uprawnień przysługujących komornikowi w toku prowadzenia egzekucji. Z pola widzenia nie można jednakowoż tracić interesu wierzyciela, który ma pełne prawo oczekiwać od państwa prawa stosownej pomocy w sprawnym i możliwie szybkim wyegzekwowaniu należności objętych stosownym tytułem wykonawczym.

The purpose of judicial enforcement civil proceedings is to enforce enforceable rights established or established in investigative proceedings. Therefore, the optimal solution would be if the necessity of its initiation appeared as seldom as possibile. Unfortunately, the period of fluctuations in the global economy, affecting the economic situation in Poland, punishes with special attention towards those institutions of enforcement proceedings whose task is to enable the forced execution of obligations. One of the most important institutions of civil enforcement proceedings is a complaint about the bailiff’s action. The method of shaping its legal nature requires the legislator to maintain a certain balance between providing due protection to both parties to enforcement proceedings, i.e. both the creditor and the debtor. The necessity to protect the latter is obvious to the public, which results from the considerable powers of the bailiff in the course of execution. From the viewpoint, however, one cannot lose the interest of the creditor, who has the full right to expect from the rule of law, appropriate assistance in the efficient and possibly quick recovery of claims covered by the relevant writ of execution