Świadczenia na rzecz wojska w czasie pokoju w okresie II Rzeczypospolitej na przykładzie obowiązku dostarczania mechanicznych środków przewozowych

Celem badawczym artykułu jest analiza zagadnień związanych z systemem świadczeń publicznych na rzecz wojska w okresie pokoju na przykładzie obowiązującego w II Rzeczypospolitej obowiązku dostarczania dla wojska mechanicznych środków przewozowych (samochodów, motocykli i rowerów). Konstytucyjny obowiązek świadczeń rzeczowych na rzecz wojska w okresie pokoju służył głównie celom zaopatrzeniowym, szkoleniowym (ćwiczeń wojskowych) czy kwalifikacji wojskowej (rozumianej jako całokształt przedsięwzięć mających na celu ustalenie zdolności do czynnej służby wojskowej). Autor dokonuje analizy międzywojennego ustawodawstwa w tym zakresie na tle ówczesnej sytuacji ekonomicznej, gospodarczej i politycznej państwa polskiego.

The aim of the article is to analyze the issues related to the system of public duties for the army in peacetime on the example of the obligation in force in the Second Polish Republic to provide the army with mechanical means of transport (cars, motorbikes and bicycles). The constitutional obligation of make in-kind contributions for the army in peacetime served mainly for the purposes of supply, training (military exercises) or military qualification (understood as a whole range of undertakings aimed at determining one’s ability to perform active military service). The author analyzes the inter-war legislation in this respect against the background of the then economic and political situation of the Polish State.