Kiedy wysoka cena stosowana przez przedsiębiorcę dominującego jest niesłuszna? Analiza w świetle wyroku TSUE wydanego w trybie prejudycjalnym w sprawie AKAA/LAA z 14 września 2017 r.

W artykule krytycznie został przeanalizowany wyrok TSUE wydany w trybie prejudycjalnym TSUE dotyczący nadużywania pozycji dominującej przez łotewską organizację zbiorowego zarządzania prawami autorskimi, polegającego na pobieraniu nadmiernie wygórowanych opłat za licencje na publiczne odtwarzanie utworów muzycznych. Pytania prejudycjalne skierowane do TSUE przez łotewski sąd najwyższy dotyczyły przede wszystkim sposobów ustalenia zawyżenia cen, poziomu zawyżenia świadczącego o nadużyciu oraz możliwości przedstawienia przez dominanta obiektywnego uzasadnienia. TSUE potwierdził właściwość stosowania, innych niż kosztowa, metod oceny zawyżenia, w tym metod porównawczych. Wskazał, że porównanie cen powinno być przeprowadzone według jednorodnej podstawy w oparciu o obiektywne i weryfikowalne kryteria. Odnosząc się do poziomu zawyżenia cen, TSUE wyjaśnił, że by móc stwierdzić naruszenie, ceny muszą być znacząco wyższe (od ceny benchmarkowej) i utrzymywać się przez określony okres. W ocenie autorki, wyrok TSUE nie jest wyczerpujący, co do praktycznych wytycznych dla oceny zawyżenia cen. Jednocześnie, TSUE umożliwia krajowym organom i sądom korzystanie z dużego zakresu swobody w rozstrzyganiu okoliczności konkretnej sprawy, co może być ocenione negatywnie. W tym zakresie więcej wskazówek zawiera opinia rzecznika generalnego Nilsa Wahla. Ty m samym, pozytywnie należy ocenić podjętą przez niego próbę kompleksowego przedstawienia istotnych kryteriów dla stwierdzenia analizowanego nadużycia pozycji dominującej.