Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Tytuł pozycji:

Preparation of Copper Sulfide Deposition on Modified Poly (Ethylene Terephtalate) Fibres with Good Conductivity

Tytuł:
Preparation of Copper Sulfide Deposition on Modified Poly (Ethylene Terephtalate) Fibres with Good Conductivity
Osadzanie siarczku miedzi na modyfikowanych włóknach poliestrowych o dobrej przewodności
Autorzy:
Zheng, G.
Juan, X.
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Biopolimerów i Włókien Chemicznych
Tematy:
poly(ethylene terephtalate)
CuS
conductive fibres
poli(tereftalan etylenu)
CaS
przewodność włókien
Źródło:
Fibres & Textiles in Eastern Europe; 2018, 1 (127); 25-29
1230-3666
2300-7354
Język:
angielski
Prawa:
Wszystkie prawa zastrzeżone. Swoboda użytkownika ograniczona do ustawowego zakresu dozwolonego użytku
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
  Przejdź do źródła  Link otwiera się w nowym oknie
The immobilization of CuS on the surface of poly (ethylene terephtalate) (PET) fibres was carried out by the functionalization of PET fibres with chitosan (CS), followed by the chemical deposition method. Crosslinked chitosan with NH2 functionality was used as a chelator to absorb copper ions, which can successfully initiate CuS deposition in the following chemical deposition stage. The CuS-loaded fibres were characterised by scanning electron microscopy, X-ray diffraction, infrared spectroscopy and thermal gravimetry, respectively. The properties of tensile and conductivity were also investigated. The lowest surface resistance 42 Ω/cm of the treated PET fibres was obtained when the CS concentration was 1.0%.

W pracy zbadano proces osadzania siarczku miedzi na modyfikowanych chitozanem włóknach poliestrowych. Chitozan został użyty jako chelator do absorbowania jonów miedzi, które z powodzeniem mogą inicjować odkładanie siarczku miedzi w etapie osadzania chemicznego. Włókna nasycone siarczkiem miedzi scharakteryzowano za pomocą skaningowej mikroskopii elektronowej, dyfrakcji rentgenowskiej, spektroskopii w podczerwieni i grawimetrii termicznej. Zbadano również właściwości wytrzymałościowe i przewodność włókien. Najniższą oporność powierzchniową (42 Ω/cm) poddanych obróbce włókien poliestrowych uzyskano, gdy stężenie siarczku wynosiło 1,0%.

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies