„Spokorniało to co na pewno / bo wszystko inaczej”. Propozycja interpretacji wierszy księdza Twardowskiego z perspektywy postsekularnej

W poezji Jana Twardowskiego można zauważyć zbieżność myślenia i języka poetyckiego z postulatami postsekularyzmu, a szczególnie z teologią wydarzenia i pojęciem słabości Boga J.D. Caputa. Proponuję spojrzenie na wiersze Twardowskiego z perspektywy postsekularnej – poprzez wytoczenie siedmiu „ścieżek” interpretacji: 1. prowadzenia do Boga w swojej wszechmocy nieobecnego; 2. bycia przezroczystym wobec wydarzania się Boga; 3. patrzenia „całkiem inaczej” dzięki zdziwieniu; 4. wskazania Boga słabego; 5. porzucenia teologicznej rutyny; 6. zerwania z logiką; 7. wskazania na język tej poezji, który łamie schematy pisania o Bogu (w zakończeniu).

In the poetry of Jan Twardowski, one can notice the convergence of thinking and poetic language with the postulates of postsecularism, especially with the theology of the event and the concept of the weakness of God J.D. Caputo. I pro-pose to look at Twardowski’s poems from a postsecular perspective, delineating seven “paths” of interpretation: the first one leads to God who is absent in his omnipotence; the second is the path of being transparent to God’s happening; the third path is looking “completely different” thanks to surprise; the fourth path is an indication Weak God; the fifth – abandoning the theological routine; the sixth – breaking with logic and ending; the seventh path is an indication of the language of this poetry, which breaks the patterns of writing about God.