Guanxi a inwestycje zagraniczne w Chinach

Rozumienie odmienności kultur i znajomość języków obcych stały się wymogiem współczesności, dotyczącym przede wszystkim międzynarodowych kręgów biznesu. W prezentowanym opracowaniu szczególną uwagę skupia się na zjawisku guanxi, odnoszącym się do sieci kontaktów interpersonalnych, których rozwój jest uważany za nieodzowny element osiągnięcia sukcesu w interesach prowadzonych przez zagraniczne przedsiębiorstwa w Chinach. Celem artykułu jest analiza kulturowych czynników wzmożonej aktywności inwestycyjnej chińskiej diaspory w Chińskiej Republice Ludowej od czasu zapoczątkowania reform gospodarczych w tym kraju, tj. przełomu lat 80. XX w. Stosowanie reguł guanxi przez inwestorów pochodzenia chińskiego oraz łatwiejszy dostęp do informacji rynkowych, poprzez pokrewieństwo kultury i języka, mogły bowiem sprzyjać rozszerzaniu działalności na terenie Chin, w odróżnieniu od pozostałych zagranicznych inwestorów, w tym korporacji międzynarodowych, charakteryzujących się wszak bogatym doświadczeniem w tym zakresie.

Understanding foreign cultures and languages have become a necessity for those who operate in an international business world. This essay concentrates on guanxi - a term that describes a network of interpersonal relations. Development of guanxi practices is considered to be a vital business requirement in China. The purpose of this article is to analyze cultural factors of intensive investment activity of foreign enterprises in China (PRC) since economic reforms have been initiated in 1980s. Guanxi practices used by foreign investors with Chinese origins along with direct access to market information due to kinship of culture and language helped establish their investments in China. In contract, this was not the case for other international investors including multinationals regardless of how experienced and business savvy they might have been.