Wpływ zagrożenia tożsamości płci na dystans społeczny wobec grup mniejszościowych

Zagrożenie tożsamości płci uruchamia mechanizmy kompensacyjne oraz motywację do jej odbudowania i potwierdzenia. Celem prezentowanych badań było sprawdzenie, czy zagrożenie tożsamości płci wpłynie na dystans społeczny wobec osób homoseksualnych, uchodźców i osób niepełnosprawnych. Przewidywano, że mężczyźni w warunku zagrożenia męskości, w porównaniu z grupą kontrolną zwiększą dystans społeczny wobec uwzględnionych w badaniu grup. Z racji na eksploracyjny charakter badań, nie formułowano hipotez w odniesieniu do kobiet. W badaniu eksperymentalnym wzięło udział 66 osób (30 mężczyzn i 36 kobiet) w wieku od 18 do 24 lat. Po uzupełnieniu Skali Męskości i Kobiecości, osoby w warunku zagrożenia tożsamości płci otrzymywały informację, że posiadają wysokie natężenie cech kobiecych (mężczyźni) lub wysokie natężenie cech męskich (kobiety). Osoby z grupy kontrolnej nie otrzymywały informacji zwrotnej o natężeniu swojej kobiecości i męskości. Analizy wykazały, że zarówno mężczyźni, jak i kobiety po otrzymaniu informacji o płci psychologicznej niezgodnej z ich płcią biologiczną, deklarowali silniejszy dystans społeczny i chłodniejsze uczucia wobec większości z badanych grup, w tym wobec osób niepełnosprawnych. Równocześnie kobiety, niezależnie od warunku badawczego deklarowały cieplejsze uczucia wobec tych grup niż mężczyźni. Wyniki badania wskazują, że zagrożenie tożsamości płci może być potencjalnym mechanizmem wyjaśniającym uprzedzenia wobec innych grup, przy czym efekty uzyskane w grupie kobiet wymagają replikacji w kolejnych badaniach.