Istotne wyzwania polskiej pedagogiki specjalnej w perspektywie bliższej oraz dalszej przyszłości

Rozwój cywilizacyjny stawia przed wszystkimi dyscyplinami i subdyscyplinami nauki coraz to inne, nowe, na ogół bardziej skomplikowane zadania i wyzwania. Polegają one m.in. na działaniach dotyczących wpisania się w wymogi obecnych transformacji społeczno-kulturowych, naukowych, politycznych czy wynikających z jakości życia współczesnych ludzi. Nieodosobniona we wskazanych tendencjach jest również pedagogika specjalna, która, realizując swoją historyczną misję, musi i powinna nie tylko dostosowywać się do sytuacji zastanej, lecz także kreować perspektywy przyszłości. Mając na względzie te uwarunkowania, w artykule została podjęta refleksja nad dotychczasowymi osiągnięciami polskiej pedagogiki specjalnej jako naukowej subdyscypliny pedagogiki oraz hipotetycznie możliwymi drogami jej rozwoju w perspektywie bliższej (5-lecie) oraz dalszej (dekada) przyszłości.