Uporczywa terapia w świetle orzecznictwa ETPCz - walka z życiem o śmierć czyli Hipokrates vs Tomasz Mann

Przedmiotem artykułu jest problem uporczywej terapii, w kontekście orzecznictwa Europejskiego Trybunału Praw Człowieka. Analizując rozwój orzeczeń związanych z uporczywą terapią, można zauważyć pewną ewolucję w podejściu Trybunału. Jednocześnie Trybunał, mając świadomość, że uporczywa terapia jest tematem na styku prawa, medycyny i etyki, staje na stanowisku, że ze względu na brak konsensusu pomiędzy państwami członkowskimi, państwom przysługuje pewien margines oceny. Jeśli chodzi o zaprzestanie uporczywej terapii, Trybunał obecnie staje na stanowisku dopuszczającym możliwość zakończenia terapii, a więc staje po stronie poglądów sformułowanych przez Hipokratesa. Artykuł zakończony jest wnioskami de lege ferenda.

The subject of the article is the problem of persistent therapy in the context of the jurisprudence of the European Court of Human Rights. Analyzing the development of rulings related to persistent therapy, one can notice a certain evolution in the approach of the Tribunal. At the same time, the Court, being aware that persistent therapy is a topic at the intersection of law, medicine and ethics, takes the position that due to the lack of consensus among member states, states are entitled to a certain margin of appreciation. As regards the discontinuation of persistent therapy, the Court currently takes the position allowing for the possibility of discontinuing therapy, and therefore takes the side of the views formulated by Hippocrates. The article will end with delege ferenda conclusions.