Legal Aspects of the Borough’s Use of the Landscape-Nature Protected Complex

Under Art. 43 of the Act on Nature Conservation landscape-nature protected complexes are sections of a natural and cultural landscape which deserve protection because of their scenic or aesthetic value. As this provision points out they serve landscape conservation and may be employed unless the appropriate authority adopts other forms of nature conservation. Unfortunately, in practice, boroughs adopt resolutions establishing landscape-nature complexes in response to the demand of one of the parties to the conflict existing in a given territory, resulting from an investment implemented by an entrepreneur. It is precisely due to the collision of planned activities or economic undertakings with environmental goods, including protected natural assets, that it is necessary to develop and apply legal tools that would allow for the realisation of public rights to use the environment inter alia by ensuring active influence of entities having legal interest in the procedurę of creation of landscape-nature protected complexes. Such a legal framework would enable potential sources of conflict to be minimised.

Zespołami przyrodniczo-krajobrazowymi, w myśl normy art. 43 ustawy o ochronie przyrody, są fragmenty krajobrazu naturalnego i kulturowego zasługujące na ochronę ze względu na ich walory widokowe lub estetyczne. Jak wskazane zostało w treści tego przepisu zespoły te służą ochronie krajobrazu i mogą one być stosowane, o ile inne formy w danym przypadku nie zostaną przyjęte przez organ je ustanawiający. Niestety wciąż jeszcze w praktyce uchwały w prawie ustanowienia zespołu przyrodniczo-krajobrazowego podejmowane są przez gminy, jako odpowiedź na zapotrzebowanie jednej ze stron istniejącego na danym terenie konfliktu, którego źródłem jest inwestycja realizowana przez przedsiębiorcę. Właśnie z uwagi na kolizję planowanych działań lub przedsięwzięć gospodarczych z dobrami środowiskowymi, w tym przyrodniczymi objętymi ochroną, niezbędne jest wypracowanie i stosowanie narzędzi prawnych, które pozwalałyby na realizację publicznych praw podmiotowych do korzystania ze środowiska, również poprzez zapewnienie aktywnego wpływu podmiotów mających interes prawny w ramach procedury ustanawiania zespołów przyrodniczo-krajobrazowych. Taki stan prawny umożliwiałby minimalizowanie potencjalnych źródeł konfliktów.