W sprawie zadośćuczynienia pieniężnego należnego pacjentom

Zadośćuczynienie pieniężne za doznaną krzywdę jest sposobem wynagrodzenia szkody niemajątkowej wyrządzonej w szczególności wskutek naruszenia dóbr osobistych. Podstawę prawną zasądzenia zadośćuczynienia stanowią przepisy art. 445 i 448 k.c. Pacjenci, niezależnie od przepisów k.c., są objęci ochroną na podstawie przepisów ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta. Przepis art. 4 tej ustawy stanowi podstawę żądania zadośćuczynienia w przypadkach zawinionego naruszenia praw pacjenta. Pacjentowi przysługuje roszczenie o zasądzenie odpowiedniej sumy pieniężnej na jego rzecz lub/i na wskazany przez niego cel społeczny. Tak w doktrynie, jak w orzecznictwie niekwestionowana jest samodzielność i niezależność wskazanych wyżej roszczeń o zadośćuczynienie, które mają odrębne podstawy prawne. Odmienny jest także przedmiot ochrony prawnej, różny jest także „zasięg oddziaływania” art. 445 k.c. i 4 ustawy. Ten ostatni wykracza bowiem poza sferę deliktową i mieści się również w sferze kontraktowej. Ze względu na niewymierność krzywdy, określenie w konkretnym przypadku odpowiedniej sumy należnej tytułem zadośćuczynienia zostało pozostawione uznaniu sądu. W orzecznictwie wypracowano kryteria, które w tym względzie powinny być brane pod uwagę.

A financial compensation for a wrong is a way to redress nominal damage inflicted as a result of somebody’s personal rights being infringed. The legal basis for awarding damages can be found in Art. 445 and 448 of Civil Code. Patients, regardless of those regulations, are protected under the Act on Patient Rights and Patient Rights Advocate. Article 4 of the Act provides the grounds for making a claim for an infringement of patient rights. He or she is entitled to a claim for a satisfactory sum of money awarded to him or her or to a given charity. Both the doctrine and judicial decisions do not question the autonomy and independence of the above mentioned claims for compensation, as they have distinct legal bases. The object of legal protection is different, too, as is the “scope of effect” of Art. 445 of the Civil Code and Art. 4 of the Act. The latter goes beyond the tort liability and also overlaps with the contract liability. Due to immeasurableness of the damage, the determination of the sum due in a given case lies with the discretion of the court. The body of judicial decisions should be taken into consideration in this respect.