The Influence of Dramatic Conventions on the Audience’s Perception of the Fictional Time in William Shakespeare’s The Comedy of Errors

Niniejszy artykuł poświęcony jest wpływowi, jaki wywierają użyte przez Szekspira konwencje teatralne w Komedii omyłek na percepcję czasu fikcyjnego sztuki. W oparciu o metodologię prof. Jerzego Limona wyłożoną w jego książce Chemia teatru, autor dokonuje próby skategoryzowania poszczególnych przypadków mówienia postaci „do siebie” jako solilokwia, mówienie na stronie oraz monologi. Zwraca uwagę, iż zdecydowana większość solilokwiów wypowiadanych przez osoby dramatu jest de facto nie znakami stanu umysłu mówiących, lecz znakami mowy kierowanej bezpośrednio do siebie, co łączy się z możliwością zauważenia takiego typu zachowania przez inne postaci.