Porównanie zmodyfikowanej skali Glasgow-Imrie, skali Ransona i APACHE II w prognozowaniu ciężkości przebiegu ostrego zapalenia trzustki

Wprowadzenie: Przebieg ostrego zapalenia trzustki jest zmienny. U pacjentów z tym schorzeniem występuje ryzyko niepomyślnego rokowania. Cel: Celem niniejszego badania było porównanie zmodyfikowanej skali Glasgow-Imrie, skali Ransona i APACHE II w prognozowaniu ciężkości przebiegu ostrego zapalenia trzustki. Materiał i metody: Po przeprowadzeniu zwięzłych wywiadów, badaniu przedmiotowym i spełnieniu kryteriów włączenia do badania, do udziału w nim zakwalifikowano 70 pacjentów (41 kobiet, 29 mężczyzn) z rozpoznaniem ostrego zapalenia trzustki. Punktację w 3 skalach obliczono dla każdego chorego oraz oceniono znaczenie uzyskanych wyników dla oceny poszczególnych elementów przebiegu choroby. Wyniki: U 34,3% pacjentów rozpoznano ciężkie ostre zapalenie trzustki, a u 65,7% – łagodne ostre zapalenie trzustki. Stwierdzono występowanie silnej dodatniej korelacji pomiędzy punktacją we wszystkich skalach oceny a ciężkością przebiegu choroby. W prognozowaniu ciężkości choroby dla skali Glasgow-Imrie wartość AUC (pole powierzchni pod krzywą) wynosiła 0,864 (0,756–0,973), a wartość AUC dla skali APACHE II była bardzo zbliżona do tego wyniku – 0,863 (0,758–0,968). Spośród wszystkich systemów rokowniczych skala APACHE II cechowała się najwyższą czułością (79,17%) w prognozowaniu ciężkości przebiegu, podczas gdy skala Glasgow-Imrie miała najwyższą specyficzność (97,83%). U pacjentów uzyskujących punktację w skali Glasgow-Imrie powyżej wartości odcięcia wynoszącej 3 występowało więcej powikłań, a czas hospitalizacji był dłuższy. Wnioski: W prognozowaniu ciężkości przebiegu ostrego zapalenia trzustki w ocenie statystycznej skala Glasgow-Imrie była porównywalna ze skalą APACHE II oraz lepsza od skali Ransona. Zaleca się stosowanie skali Glasgow-Imrie w celu oceny rokowania w ostrym zapaleniu trzustki.