Wytyczne w zakresie leczenia atrezji przełyku w świetle najnowszych doniesień literaturowych

Wstęp: Atrezja przełyku jest wadą wrodzoną dobrze znaną społeczności chirurgów dziecięcych. Niektóre aspekty postępowania terapeutycznego wymagają jednak uszczegółowienia – podczas spotkań stowarzyszeń gastroenterologów i chirurgów podejmuje się próby wypracowania właściwych sposobów postępowania z tym schorzeniem. Cel: W celu zdefiniowania podstaw dla ujednoliconego postępowania terapeutycznego w niniejszym artykule przeglądowym dokonano podsumowania i porównania wytycznych najważniejszych stowarzyszeń zrzeszających specjalistów w dziedzinie leczenia przełyku. Materiał i metody: Dokonano przeglądu internetowych baz danych PubMed i Cochrane Library z wykorzystaniem słów kluczowych „(o)esophageal atresia”, „guidelines” i „follow-up”. Wyniki: W ciągu ostatnich kilku lat podejmowano znaczne wysiłki w celu sformułowania jasnych i precyzyjnych wytycznych w zakresie postępowania z przypadkami AP. Wysiłki te w dużej mierze zakończyły się powodzeniem, jako że w większości istotnych kwestii opinie ekspertów okazywały się zgodne lub uzupełniające się wzajemnie. Ze względu na fakt, że fazy postępowania klinicznego, do jakich odwołują się niektórzy specjaliści, różnią się między sobą, ich całościowe ujęcie w jednym artykule pozwala na uzyskanie szerszego obrazu, pomocnego chirurgom dziecięcym w podejmowaniu decyzji dotyczących leczenia pacjentów z AP. Wnioski: Konieczne jest uważne stosowanie się do wytycznych, które wraz z nowymi, ważnymi publikacjami nt. AP ulegają dość szybkim modyfikacjom. Niektóre zagadnienia pozostają dyskusyjne, a ich podkreślenie w niniejszym przeglądzie ma na celu uwrażliwienie czytelnika na nieostro zdefiniowane zagadnienia, takie jak pooperacyjna profilaktyka antybiotykowa czy okres podawania PPI. Ponadto należy opracować ustrukturyzowane programy obserwacji kontrolnej pacjentów w okresie pierwszych 18 lat życia oraz po osiągnięciu dojrzałości.