Assessing the Influence of Intermittent Ischemic Compression of Latent Trigger Points on Changes in Range of Lumbar Spine Mobility and Myoelectric Changes in the Erector Spinae Muscle

Introduction: Pain in the lumbar spine (L) is a very serious health problem. The appearance of pain in the area of the back muscles with palpable small, sensitive points, may indicate the presence of myofascial trigger points. There are many techniques used in the therapy of trigger points, including ischemic compression, which gives a therapeutic effect in the form of biomechanical normalisation of muscle tissue, restoring the normal functional state of a given muscle. Research aim: The aim of the study was to assess the influence of intermittent ischemic compression of latent trigger points on changes in range of motion of the L spine and on myoelectric changes in the erector spinae muscle. Research material and methods: The study included 32 students who were subjected to a single session using the technique of intermittent ischemic compression according to Chaitow. The participants of the study performed the Thomayer test before and after the therapy to assess the range of spinal mobility. The myoelectric changes in the erector spinae muscle were assessed using NORAXON's EMG before and after the treatments, following a protocol specifically developed for this purpose. Statistical analysis of the data was carried out using the Statistica 13 program. Results: One-time ischemic intermittent compression of the erector spinae muscle statistically significantly increased range of motion in the spine. The mean value for tension of the erector spinae muscle during rest – following the therapeutic session - was reduced, showing statistically significant changes. The myoelectric changes in the erector spinae muscle during flexion were not statistically significant. Conclusions: The obtained results allowed to indicate effectiveness of the ischemic intermittent compression technique in increasing the range of spinal mobility after treatment carried out on the erector spinae muscle. Intermittent ischemic compression leads to a decrease in resting tension of the erector spinae, without causing any significant changes during the flexion movement.

Wstęp: Dolegliwości bólowe kręgosłupa lędźwiowego (L) są bardzo dużym problemem zdrowotnym. Pojawienie się bólu w obszarze mięśni grzbietu z wyczuwalnymi dotykowo małymi, wrażliwymi punktami może świadczyć o obecności mięśniowo-powięziowych punktów spustowych. Istnieje wiele technik stosowanych w terapii punktów spustowych, spośród których między innymi wyróżnia się kompresje ischemiczną, która daje efekt terapeutyczny w postaci normalizacji biomechanicznej tkanki mięśniowej przywracając normalny stan funkcjonalny danego mięśnia. Cel pracy: Celem pracy była ocena wpływu przerywanej kompresji ischemicznej punktów spustowych na zmiany zakresu ruchu kręgosłupa L oraz zmiany mioelektryczne mięśnia prostownika grzbietu. Materiał i metody: Badaniem objęto 32 studentów, których poddano jednorazowej technice kompresją ischemiczną przerywaną według Chaitowa. Osoby uczestniczące w badaniach wykonywały test Thomayer’a przed i po terapii w celu oceny zakresu ruchomości kręgosłupa. Zmiany mioelektryczne mięśnia prostownika grzbietu oceniano używając EMG firmy NORAXON przed i po terapiach uwzględniając specjalnie utworzony do tego celu protokół. Analizę statystyczną danych obliczono używając programu Statistica 13. Wyniki: Jednorazowy zabieg kompresji ischemicznej przerywanej mięśnia prostownika grzbietu zwiększył istotnie statystycznie zakres ruchu kręgosłupa. Średnia wartość napięcia mięśnia prostownika grzbietu w spoczynku po zastosowaniu terapii uległa zmniejszeniu wykazując istotnie statystycznie zmiany. Zmiany mioelektryczne mięśnia prostownika grzbietu podczas zgięcia nie były istotne statystycznie. Wnioski: Wyniki wykazały skuteczność techniki kompresji ischemicznej przerywanej w zwiększeniu zakresu ruchomości kręgosłupa po przeprowadzeniu terapii na mięśniu prostowniku grzbietu. Kompresja ischemiczna przerywana prowadzi do spadku napięcia spoczynkowego mięśnia prostownika grzbietu, nie wpływając przy tym na istotne zmiany w trakcie ruchu zgięcia.