Dyskretny urok surrealizmu w twórczości filmowej Waleriana Borowczyka

Autorka podejmuje kwestię niejednoznaczności i kontrowersji, jakie towarzyszyły recepcji twórczości filmowej Waleriana Borowczyka. Większość filmów Borowczyka, wśród nich również te określane jako „erotyczne”, wymyka się bowiem regułom klasycznego kina, a nawet kina artystycznego, sytuując się - jak twierdzi Kwas – gdzieś na granicy awangardy filmowej, sztuk plastycznych i prowokacyjnego eksperymentu formalno-treściowego. Autorka stawia w tekście hipotezę, wedle której Borowczyk jako reżyser był twórcą prezentującym temperament surrealistyczny. Podążając tym tropem, w dalszej części szkicu Kwas analizuje biograficzne uwikłanie Borowczyka w ruch surrealistyczny oraz wskazuje na pokrewieństwa między światopoglądem nadrealistycznym a postawą twórczą Waleriana Borowczyka. Tekst kończy analityczne omówienie filmu Borowczyka Opowieści niemoralne (1974) z perspektywy elementów światopoglądu i estetyki surrealistycznej.

Kwas considers ambiguity and controversy which accompanied the reception of the work of Walerian Borowczyk. Most films made by Borowczyk, including the erotic ones, escape the rules of classic cinema or even art cinema, placing the films somewhere on the edge of film vanguard, visual art, and a provocation. Kwas considers the hypothesis that Borowczyk as a director was a film maker with a surrealist temperament. Following this notion Kwas considers Borowczyk's involvement with the surrealist movement and points to similarities between hyper-realist ideology and Borowczyk's creative stance. The article concludes with an analysis of Borowczyk's Immoral stories (Opowieści niemoralne, 1974) made from the perspective of the surrealistic aesthetics and ideology.