Experimental Study of Persons with Disability, Wheelchairs, and Car Interaction

Driving a car independently significantly enhances the quality of life, particularly for individuals with mobility disabilities. Wheelchair users face several challenges when loading and unloading their wheelchairs into and from vehicles, hindering their personal transportation independently. The influence of wheelchair design on the wheelchair and car compatibility for self-loading and unloading hasn’t been fully explored in the scientific literature; therefore, this study investigates the impact of various design features found in modern wheelchairs on their suitability for disabled drivers. Four types of wheelchairs were compared in this study; two participants with paraplegia, one male and one female, participated in the tests. Video recordings captured the procedures for getting in and out of the vehicle. Subsequent results analysis involved breaking down these procedures into steps and comparing them. The study demonstrated that times of independent entry into a car and loading of a wheelchair ranged from 48 to 74 seconds, while exiting the vehicle and unloading a wheelchair phase took between 56 and 86 seconds. A key takeaway from this research is that dividing the wheelchair frame, the largest and heaviest component, into two parts facilitates loading and unloading processes. However, this may slightly increase the duration of these activities. Detaching the seat aids more individuals with limited upper body strength.

Zdolność do samodzielnego prowadzenia samochodu znacząco poprawia jakość życia, zwłaszcza osób z niepełnosprawnością ruchową. Niepełnosprawny kierowca korzystający z wózka inwalidzkiego napotyka jednak na problemy związane z załadunkiem i rozładunkiem wózka inwalidzkiego do i z pojazdu. Wpływ konstrukcji wózka inwalidzkiego na jego podatność do samodzielnego załadunku i rozładunku nie został w pełni opisany w literaturze naukowej; dlatego też w niniejszym badaniu przeanalizowano wpływ różnych konstrukcji nowoczesnych wózków inwalidzkich na ich przydatność dla niepełnosprawnych kierowców. W badaniu porównano cztery warianty wózków inwalidzkich. Do badań zaangażowano dwóch uczestników z paraplegią, kobietę i mężczyznę. Procedury wsiadania i samodzielnego załadunku wózka inwalidzkiego a następnie wysiadania z wyładunkiem tego wózka zostały nagrane na wideo. Rezultaty badań przeanalizowano i porównano. Samodzielne wsiadanie do samochodu i załadunek wózka inwalidzkiego w trakcie eksperymentu trwały od 48 do 74 sekund, natomiast wysiadanie z pojazdu z wyładunkiem wózka inwalidzkiego – od 56 do 86 sekund. Najważniejszy wniosek jest taki, że podzielenie ramy wózka inwalidzkiego, największego i najcięższego elementu, na dwie części ułatwia jego samodzielny załadunek i rozładunek, choć może wydłużyć czas trwania tych czynności. Możliwość odłączenia siedziska od ramy jest szczególnie korzystna dla osób o ograniczonej sile górnej części ciała.