Chorał gregoriański – relikt przeszłości czy wyzwanie teraźniejszości?

The article discusses the validity of the Gregorian chant in the liturgy of the Catholic Church in the 21st century. The author provides a description of the contemporary situation of liturgical music, presents the arguments in favour of the return to the Gregorian chant, indicating that the condition for reclaiming the liturgy rooted in the tradition of the Church is the return to its own song, with the entire wealth of its resources and content. As an example of the vivid contemporary interest in the Gregorian chant with reference to musical-liturgical practice the two singing groups are mentioned by the author: Schola Gregoriana of the John Paul II Catholic University of Lublin as well as the Cantors of Bielański Forest. Their activity is a confirmation of the fact that the Gregorian chant is not a relic of the past, but a chance for the contemporary musicians to make the liturgy sacred once again so that the human being could truly achieve unity with God.

Artykuł omawia aktualność chorału gregoriańskiego w liturgii Kościoła katolickiego w XXI wieku. Autor przedstawia opis współczesnej sytuacji muzyki liturgicznej, prezentując argumenty przemawiające za powrotem do chorału gregoriańskiego. Wskazuje, że warunkiem odzyskania liturgii zakorzenionej w tradycji Kościoła jest powrót do jej własnego śpiewu, z całym bogactwem jego zasobów i treści. Jako przykład żywego współczesnego zainteresowania chorałem gregoriańskim w odniesieniu do praktyki muzyczno-liturgicznej autor wymienia dwie grupy śpiewacze: Scholę Gregoriańską Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II oraz Kantorów z Lasu Bielańskiego. Ich działalność potwierdza, że chorał gregoriański nie jest reliktem przeszłości, lecz szansą dla współczesnych muzyków na ponowne uczynienie liturgii świętą, tak aby człowiek mógł rzeczywiście osiągnąć jedność z Bogiem.