Obiekty zabytkowe w przestrzeni wirtualnej gry Ingress – studium małych miast Krakowskiego Obszaru Metropolitalnego

Zachodzące zmiany w zakresie technologii komunikacji otwierają nowe możliwości w zakresie nie tylko pozyskiwania informacji o walorach dziedzictwa kulturowego miasta, ale także czynnego uczestnictwa w ich tworzeniu i kreowaniu. Przykładem są różnorodne gry interaktywne wykorzystywane w turystyce, w tym gry miejskie i terenowe. Jedną z nich jest gra Ingress, prowadzona w czasie rzeczywistym na urządzeniach mobilnych w rzeczywistości rozszerzonej. Jej planszę stanowi realna mapa świata (Google Maps) z nałożonymi obiektami wirtualnymi (portalami), odzwierciedlającymi rzeczywiste obiekty w terenie zgłoszone przez graczy i zaakceptowane przez podmiot koordynujący grę. Celem badań było dokonanie identyfikacji obiektów z przestrzeni miejskiej wprowadzanych do rzeczywistości wirtualnej gry Ingress oraz ustalenie jej potencjalnego wpływu na kreowanie produktu turystycznego miasta. Autorzy przeanalizowali pod względem liczby i rodzaju obiekty zabytkowe wpisane do rejestru zabytków nieruchomych w 12 małych miastach Krakowskiego Obszaru Metropolitalnego, a następnie skonfrontowali ich istnienie w przestrzeni wirtualnej gry Ingress. Analizowano charakter wirtualnej mapy gry w obrębie miast, dokonano inwentaryzacji i klasyfikacji obiektów zgłoszonych przez graczy i oszacowano pozycję obiektów zabytkowych wśród nich. Stwierdzono silną zależność liczby portali wprowadzonych do gry Ingress od liczby mieszkańców miejscowości. Wirtualny świat atrakcyjnych obiektów wprowadzonych przez graczy do gry znacznie odbiega od obrazu kształtowanego przez przewodniki turystyczne i historyczną przeszłość miast. Liczba portali w grze Ingress dla danego miasta nie odzwierciedla liczby i charakteru zabytków znajdujących się w rejestrze dziedzictwa kulturowego. W małych miastach charakter portali jest podobny. Dominują tablice pamiątkowe, rzeźby i pomniki oraz obiekty związane z kultem religijnym (kościoły, kapliczki itp.), znikoma jest natomiast liczba obiektów rekreacyjnych i edukacyjno-kulturalnych. Wykorzystanie przez władze miast nowoczesnej strategii marketingu terytorialnego, opartego na portalach społecznościowych i grach miejskich, jest mało popularne.

Ongoing changes in communications technology create new opportunities not only in terms of acquisition of data on urban cultural heritage, but also in terms of active participation in the creation of such heritage. One example of this is interactive games, which are used in the field of tourism, including urban games and rural games. One of such games is Ingress, which is played in real time in virtual reality on mobile devices. The game board for Ingress is a real map of the world, produced by Google Maps, with superimposed virtual objects (portals) that reflect physical sites in geographic space submitted by gamers and approved by the entity managing the game. The aim of this study was to identify sites in urban space that are submitted to the world of virtual reality in the Ingress game. In addition, the goal was to determine how these sites affect the tourist offering of the city. The study consisted of an analysis of the number and type of historical sites officially listed in the register of stationary historical sites in 12 small towns in the Krakow Metropolitan Area. The list was then compared with their presence in the game of Ingress. The study analyzes the nature of the virtual game map for towns, presents an inventory and classification of sites submitted by gamers, and estimates the rank of historical sites among all sites available in the game. Research has shown a strong  dependence of the number of portals introduced into the game of Ingress on the number of residents of local municipalities. The virtual world of attractive sites introduced by gamers into Ingress is substantially different from that shaped by tourist guides and the actual history of cities. The number of Ingress portals per city does not reflect the nature and number of historical sites registered as cultural heritage sites. In small cities, the nature of the portals is similar. Most portals are dominated by commemorative plaques, sculptures, and monuments as well as religion-oriented sites including churches and chapels. On the other hand, the number of recreational, educational, and cultural sites is negligible. The employment of new local marketing strategies based on social networks and urban games is not very common.