Argumenty przeciw „pieniądzom z helikoptera”

Since the outbreak of the latest financial crisis central banks in several countries have decided to apply non-conventional monetary policy measures. Other monetary authorities behaved more conventionally but conducted a very loose monetary policy anyway. The goal of the paper is to discuss threats and possible consequences of treating the money instrumentally (monetary easing, government financing by the central bank). The authorities tend to arbitrary reinforce just one function of money, a medium of exchange, in order to artificially increase the sales and production of goods and services while neglecting other major function: a store of value. Fast growing money aggregates, awareness that there is no limit for money creation, and ideas such as “helicopter money” stimulate the attempts to storage the wealth in different form, e.g. cryptocurrency. The remarks were formulated from the conventional and Islamic finance perspective. Statistical data come from the euro area, Poland, and Iran, where banking system is fully Islamic.

Po wybuchu ostatniego kryzysu finansowego banki centralne szeregu krajów zaczęły wykorzystywać niekonwencjonalne instrumenty polityki pieniężnej, zaś inne, choć pozostały przy bardziej tradycyjnych instrumentach, stosowały mało restrykcyjną politykę. Celem artykułu jest omówienie niebezpieczeństw i potencjalnych konsekwencji traktowania pieniądza w sposób instrumentalny (luzowanie ilościowe i finansowanie długu publicznego przez bank centralny). Władze państwowe mają tendencję do kładzenia nacisku na tylko jedną funkcję pieniądza, a mianowicie jako środka cyrkulacji, by w sztuczny sposób zwiększyć sprzedaż oraz produkcję towarów i świadczenie usług, przy jednoczesnym lekceważeniu innej ważnej funkcji: środka tezauryzacji. Szybko rosnące agregaty monetarne, świadomość, że nie ma tak naprawdę ograniczeń w kreacji pieniądza, jak również pomysły typu „pieniądz z helikoptera” powodują, że na znaczeniu zyskują pomysły, jak przechowywać bogactwo w innej formie, np. w kryptowalutach. Rozważania w artykule są prowadzone z perspektywy dwóch konwencjonalnych banków centralnych (EBC, NBP) i jednego islamskiego (Bank Centralny Iranu).