Tytuł pozycji:
Obowiązek banków udzielenia informacji stanowiących tajemnicę bankową na żądanie Prezesa Najwyższej Izby Kontroli
Celem badawczym artykułu jest zbadanie zakresu dostępu Najwyższej Izby Kontroli do informacji objętych tajemnicą bankową. W literaturze przedmiotu dominuje pogląd o szerokim dostępie NIK do wyżej wskazanych informacji. W niniejszym artykule zostanie przedstawiony pogląd odmienny. Przeprowadzona analiza dogmatyczna przepisów prowadzi bowiem do wniosku, że bank jest zobowiązany udzielić Prezesowi NIK informacji objętych tajemnicą bankową, w sytuacji gdy żądanie Prezesa NIK o udzielenie informacji objętych tajemnicą bankową jest związane z postępowaniem kontrolnym dotyczącym określonego podmiotu. Przekazanie informacji może nastąpić wyłącznie w zakresie niezbędnym do przeprowadzenia tej kontroli. Do udzielenia informacji objętych tajemnicą bankową w takim zakresie jest zobowiązany każdy bank. Natomiast bank działający w formie spółki akcyjnej, którego akcjonariuszem jest Skarb Państwa, w tym akcjonariuszem mniejszościowym, wyłącznie z powodu zaangażowania Skarbu Państwa w jego kapitał zakładowy, nie może w pełnym zakresie podlegać kontroli NIK, z którą wiązałoby się udzielenie Prezesowi NIK informacji objętych tajemnicą bankową dotyczącą wszystkich jego klientów. Również bank, którego akcjonariuszem (mniejszościowym) jest Skarb Państwa, będzie zobowiązany do udzielenia na żądanie Prezesa NIK informacji objętych tajemnicą bankową wyłącznie w zakresie, w jakim podlega kontroli NIK, czyli w zakresie, w jakim wykorzystuje majątek lub środki państwowe lub komunalne. Omawiany problem naukowy ma także znaczenie praktyczne.
The research purpose of the article is to determine the scope of the Supreme Audit Office's access to information covered by banking secrecy. The literature on the subject is dominated by the view that the Supreme Audit Office has wide access to the abovementioned information. A different view will be presented in this article. The dogmatic analysis of the provisions leads to the conclusion that the bank is obliged to provide the President of the Supreme Audit Office with information covered by banking secrecy, in a situation where the request of the President of the Supreme Audit Office to provide information covered by banking secrecy is related to an inspection procedure concerning an entity other than the bank, but only to the extent necessary to carry out this control. In this regard, each bank is obliged to provide information covered by banking secrecy. A bank operating as a joint stock company, whose minority shareholder is the State Treasury, solely because the State Treasury is involved in its share capital cannot be fully subject to the control of the Supreme Audit Office, which would entail providing the President of the Supreme Audit Office with information covered by banking secrecy regarding all his clients. Bank whose minority shareholder is the State Treasury will be required to provide, at the request of the President of the Supreme Audit Office, information covered by banking secrecy only to the extent that it is subject to the control of the Supreme Audit Office, i.e. to the extent to which it uses state or municipal property or funds. The discussed scientific problem is also of practical importance.