Introduction. The growing interest in non-fusion surgical procedures for idiopathic scoliosis (IS) raises the question regarding the optimal indications. This study aimed to analyze the results of VBT surgery applied to various IS curvatures.
Material and methods. Twenty-four patients, aged 11-14yrs, mean 13.0 ± 1.0, underwent surgical correction of IS using VBT technique. The curve pattern was Lenke1 (N = 17), Lenke3 (N = 3), and Lenke5 (N = 4). Thoracic Cobb was 45.0° ± 6.0° in Lenke1. Lumbar Cobb was 50.0° ± 12.0° in Lenke3 and Lenke5. Risser sign ranged from 0 (N = 10) to 4 (N = 2), median=1. Sanders score ranged from 2 (N = 1) to 7 (N = 6), median = 5. VBT surgery was performed using a single tether in the thoracic (N = 17) or double tether in the lumbar spine (N = 7). Endoscopic or mini open approach was used for the procedure. At the thoracic level, the instrumentation covered 6 vertebrae (mean 6 ± 1; range 5 to 8) while at the lumbar level, it covered 5 vertebrae, extending distally to either L3 or L4. Pre-, post- and FU evaluations were performed for radiological parameters.
Results. The recovery was uneventful. Clinical correction was satisfactory with balanced trunk and reduction of rib or lumbar prominence. The spinal mobility was preserved. The radiological correction was 20.0° ±6.0°, range 9.0°–48.0°, and 38.0° ± 8.0°, range 27.0°–48.0°, in the thoracic and the lumbar spine, respectively. In Lenke1, the spontaneous correction of the non-instrumented lumbar spine was 26.0° ± 6.0°, range 18.0° to 37.0°. In two Lenke3 patients the lumbar VBT was completed with thoracic posterior spinal fusion (PSF). Tether breakage was observed in 5 cases at the follow-up of 12–46 months (mean 28), without requiring re-operation. Failure to achieve correction led to PSF conversion in two Lenke1 patients. Surgical technique modification is proposed for severe lumbar curves.
Conclusion. The diverse range of Lenke types reflected priorities: mini-invasive thoracic correction vs. preservation of lumbar mobility. Successful correction of various scoliosis angles and patterns could be achieved without major complications. Technical modification for severe lumbar scoliosis is proposed.
Wstęp. Rosnące zainteresowanie operacjami korekcji skoliozy idiopatycznej (SI) bez usztywnienia kręgosłupa stawia pytanie o optymalne wskazania do operacji. Celem pracy była analiza wyników operacji Vertebral Body Tethering (VBT) zastosowanej w różnych typach SI.
Materiał i metoda. U 24 pacjentów w wieku 13,0 ± 1,0 lat (11-14) wykonano korekcję SI techniką VBT.
17 pacjentów prezentowało typ Lenke1, 3 Lenke3 a 4 Lenke5. Kąt Cobba skrzywienia piersiowego wynosił 45,0° ± 6,0° w typie Lenke1, a lędźwiowego 50,0° ± 12,0° w typach Lenke3 lub Lenke5. Test Rissera wynosił od 0 u 10 pacjentów do 4 u 2 pacjentów, mediana 1. Kostnienie wg Sandersa wynosiło od 2 u 1 pacjenta do 7 u 6 pacjentów, mediana 5. Operację VBT przeprowadzono przy użyciu jednej linki w kręgosłupie piersiowym (N = 17) lub podwójnej linki w kręgosłupie lędźwiowym (N = 7). Stosowano głównie dostęp endoskopowy lub mini-open. W kręgosłupie piersiowym instrumentacja obejmowała 6 kręgów (6 ± 1; 5–8), w lędźwiowym 5 kręgów, sięgając dystalnie do L3 lub L4. Wykonano ocenę przed-, po-operacyjną i w trakcie obserwacji, wynoszącej od 12 do 46 miesięcy, średnia 28 miesięcy.
Wyniki. U wszystkich pacjentów okres pooperacyjny przebiegł bez powikłań. Uzyskano korekcję kliniczną, z prawidłowo zbalansowanym tułowiem i zmniejszeniem garbu żebrowego/wału lędźwiowego. Zachowana została ruchomość operowanego kręgosłupa. Korekcja radiologiczna wynosiła 20,0° ± 6,0° (9,0°–48,0°) w kręgosłupie piersiowym i 38,0° ± 8,0° (27,0°–48,0°) w lędźwiowym. W typie Lenke1, spontaniczna korekcja nieoperowanego odcinka lędźwiowego wynosiła 26,0° ± 6,0° (18,0°–37,0°). U dwóch pacjentów Lenke 3, VBT lędźwiowy uzupełniono planowo korekcją tylną piersiową. Stwierdzono przerwanie linki u 5 pacjentów, bez konieczności reoperacji. U 2 pacjentów utrata korekcji skutkowała konwersją do operacji z dostępu tylnego ze spondylodezą. Zaproponowano własną modyfikację techniki operacyjnej dla dużych skolioz lędźwiowych.
Wnioski. Skuteczną korekcję różnych typów skoliozy osiągnięto bez istotnych powikłań. Obiecujące wczesne wyniki zachęcają do gromadzenia doświadczeń, co jest zgodne z oczekiwaniami pacjentów. Zaproponowano modyfikację techniki dla dużych skolioz lędźwiowych.
