Aeterni Patris and Fides et Ratio

W artykule poruszona zostaje kwestia roli i znaczenia filozofii w dyskursie między wiarą i rozumem. Podstawowymi analizowanymi tekstami są dwie encykliki: Aeterni Patris Leona XIII i Fides et ratio Jana Pawła II. Obydwaj papieże wskazując na konieczność przywrócenia edukacji filozoficznej na każdym szczeblu jej funkcjonowania, omawiają korzyści, jakie z tego faktu płyną. Autor, chcąc ukazać doniosłość i znaczenie filozofii, omawia cztery podstawowe przesłanki „drogi mądrości”: doświadczenie, zdziwienie, wątpliwość i bezprzesłankowość. Następnie ukazuje istotę teologii filozoficznej – odróżniając ją od teologii mitycznej i politycznej – jako drogi poszukiwania odpowiedzi na pytanie o arche, pytanie o to, co boskie (to theion). W ostatniej części omówione zostaje stanowisko Leona XIII i Jana Pawła II co do możliwej symbiozy, wzajemnych odniesień filozofii z teologią, rozumu z wiarą, które wzajemnie ubogacają zarówno filozofię, jak i teologię oraz pozwalają człowiekowi ustrzec się od popadania w błędne mniemania (doksai).