Porównanie własności fizykochemicznych skrobi utlenionych chloranem(III) sodu i nadtlenkiem wodoru

Skrobie natywne: ziemniaczaną, pszenną i kukurydzianą poddano reakcji utleniania chloranem(III) sodu w obecności formaldehydu oraz nadtlenkiem wodoru. Skrobie wyjściowe oraz preparaty modyfikowane przebadano odnośnie zawartości grup aldehydowych i karboksylowych, zawartości fosforu całkowitego, redukcyjności, zdolności wiązania wody i rozpuszczalności w wodzie oraz charakterystyki kleikowania. Na podstawie uzyskanych wyników stwierdzono, że proces utlenienia skrobi spowodował zmiany w wybranych właściwościach fizykochemicznych uzyskanych preparatów modyfikowanych. Skrobie utlenione odznaczały się niższą zawartością fosforu całkowitego i wyższą redukcyjnością, a także niższą lepkością maksymalną w odniesieniu do skrobi wyjściowych. Nadtlenek wodoru okazał się efektywniejszym utleniaczem niż chloran(III) sodu.

Native starches: potato, wheat and corn were subjected to oxidation by means of sodium chlorite along with formaldehyde and hydrogen peroxide. Initial and modified starches were analysed for aldehyde and carboxyl groups, total phosphorus content; reductivity, solubility, water binding capacity and pasting profile. Based on the obtained result it was stated, that starch oxidation process caused changes of the selected physico-chemical properties. Oxidized starches were characterized by a lower total phosphorus content and higher reductivity and also lower maximum viscosity as compared to initial starches. Hydrogen peroxide is more effective oxidizing argent than sodium chlorite.