Wpływ zagęszczenia królików w klatce na wyniki tuczu

Celem pracy była ocena poziomu dobrostanu królików rasy białej nowozelandzkiej w okresie tuczu, przy różnym stopniu zagęszczenia, określonego przez upadki zwierząt oraz poziom wskaźników użytkowania rzeźnego. W trakcie doświadczenia zwierzęta podzielono na dwie grupy: po 4 sztuki w klatce i po 2 sztuki w klatce. Stwierdzono niski poziom upadków w obydwu grupach, co może wskazywać na zapewnienie zwierzętom odpowiedniego poziomu dobrostanu w okresie tuczu. Wyliczone wskaźniki użytkowania rzeźnego (wielkość przyrostów, spożycie paszy, wydajność rzeźna) były zbliżone w obydwu grupach, co wskazuje, że przyjęta w ustawie „O ochronie zwierząt” i rozporządzeniu „W sprawie minimalnych warunków utrzymywania poszczególnych gatunków zwierząt gospodarskich” wielkość klatek zapewnia królikom odpowiednią przestrzeń.

The aim of the study was to assess the well-being of New Zealand White rabbits kept at different stocking densities during the fattening period, determined on the basis of deaths of animals and carcass traits. During the experiment the animals were divided into two groups: 4 animals per cage and 2 animals per cage. The number of deaths was low in both groups, which may indicate that conditions for the animals during the fattening period were satisfactory. The carcass parameters calculated (weight gain, feed intake and dressing percentage) were similar in both groups, indicating that cage size adopted in the Animal Protection Act and the Regulation concerning minimal housing conditions for different livestock species ensures that rabbits have adequate space.