Farmakoterapia i leczenie dietetyczne hiperurykemii oraz napadów dny moczanowej

Hiperurykemię definiuje się jako stężenie kwasu moczowego (końcowego metabolitu puryn) w surowicy krwi przekraczające 6,8 mg/dl (404 μmol/l). Może ona wynikać ze zwiększonej produkcji kwasu moczowego, zmniejszonego wydalania tej substancji lub kombinacji obu tych procesów. Aby zmniejszyć stężenie kwasu moczowego w surowicy krwi należy zalecić pacjentom dietę z ograniczeniem ilości pokarmów mięsnych, podrobów, owoców morza, fruktozy, a także ograniczenie ilości wypijanego alkoholu. Trzeba dążyć do normalizacji masy ciała i unikać palenia papierosów. W farmakoterapii hiperurykemii skuteczne są inhibitory oksydazy ksantynowej: allopurynol lub febuksostat. W przypadku napadu dny moczanowej mogą być zastosowane leki doustne: kolchicyna, niesteroidowe leki przeciwzapalne i glikokortykosteroidy, stosowane dostawowo glikokortykosteroidy, a także, podawane jako lek ostatniego rzutu, ludzkie przeciwciało monoklonalne przeciwko IL-1β – kanakinumab.

Hyperuricemia is defined as the concentration of uric acid (the final metabolite of purine) in blood serum exceeding 6.8 mg/dl (404 µmol/l). It may be due to increased production of uric acid, reduced excretion of this substance or a combination of both. To reduce the concentration of uric acid in the blood serum, patients should be recommended a diet with a limit on the amount of meat, offal, seafood, fructose, as well as a limit on the amount of alcohol consumed. In the case of obesity, weight should be reduced, patients should avoid smoking. Xanthine oxidase inhibitors: allopurinol or febuxostat are effective in the pharmacotherapy of hyperuricemia. In the case of gout, oral medications such as colchicine, nonsteroidal anti-inflammatory drugs and glucocorticosteroids, intra-articular glucocorticosteroids may be used, as well as the last-line human monoclonal anti-IL-1 β antibody – canakinumab.