Zrywanie łańcuchów dostaw jako forma nacisku

W artykule omówiono kwestie zrywania łańcuchów dostaw jako formy nacisku. Celem pracy jest analiza oraz zaprezentowanie różnych sposobów blokowania przepływów (głównie dóbr materialnych, w szczególności podstawowych środków potrzebnych do przeżycia) od czasów starożytnych do współczesnych jako działania służącego osiągnięciu konkretnych założeń. Na wstępie poruszono ogólny temat łańcuchów dostaw, ich zmian w kontekście historycznym od czasów starożytnych, przez średniowiecze, aż do wydłużenia ich w czasach nowożytnych i współczesnych oraz ważności jako elementu mającego wpływ na egzystencję i dobrostan ludzkości. W pierwszej części ukazano militarne metody zrywania łańcuchów dostaw na przestrzeni lat, wliczając w to oblężenia i zmiany w ich stosowaniu, blokady morskie i lądowe oraz działania wojskowe i partyzanckie wymierzone w infrastrukturę stanowiącą podstawę transportu. W drugiej części przeanalizowano przykładowe pozamilitarne możliwości zrywania lub groźby zrywania łańcuchów dostaw stanowiących metodę nacisku, w miarę możliwości prezentując przy tym przykłady wraz z ich analizą zarówno z perspektywy zrywającego łańcuch, jak i celu, w którego jest to wymierzone (np. blokada Berlina i Most Powietrzny). Ostatnia część artykułu ukazuje przykłady i możliwości celowego blokowania/zrywania łańcuchów dostaw w ujęciu współczesnej gospodarki ze szczególnym uwzględnieniem wpływu takich działań na politykę państw, dobrostan ludności oraz możliwość wpływu na działania grup/państw, w które działanie byłoby wymierzone.