Prawo a religia na Wyspach Brytyjskich

Zjednoczone Królestwo, a także obszary dawnych dominiów tworzących dziś Commonwealth stanowi fenomen od blisko pięciu wieków fenomen wyznaniowy na religijnej mapie nie tylko Europy ale i świata. Słynny Akt Supremacji wydany w 1534 roku przez Parlament z inicjatywy Henryka VIII i jego kanclerza Thomasa Cromwella, stanowi początek z jednej strony reformacji angielskiej zaś z drugiej – kształtowania się modelu kościoła anglikańskiego i jego doktryny. Ta ostatnia zresztą ulegała przemianom, zwłaszcza liturgicznym, raz to zbliżając się do kalwinizmu (1559-1839 z wyjątkiem Restauracji Stewartów) a raz do katolicyzmu (1534 – 1547 i od 1839 po czasy obecne). Zmiany te i ich trwanie zawsze były odbiciem procesów politycznych zachodzących na Wyspach i owej specyfiki kościoła anglikańskiego, który nie jest ani luterańskim „kościołem w państwie” ani kalwińską teokracją lecz odrębnym wyznaniem reformowanym, z monarchą jako głową i obrońcą wiary na czele, o ekskluzywnym charakterze. Monografia, którą kierujemy do rąk Czytelników, stanowi próbę ukazania wielowarstwowej i złożonej problematyki relacji jaka zachodziła i zachodzi pomiędzy tronem, kościołem a prawem w Zjednoczonym Królestwie. Autorzy poszczególnych tekstów naświetlając poszczególne problemy z tym związane, odkrywają często obszary nowe, nieznane polskiemu czytelnikowi, zaś w warstwie doktrynalnej i historycznej bez wątpienia zupełnie odmienne od historii i doświadczeń polskiego katolicyzmu. Tym bardziej zatem tom niniejszy zasługuje na uwagę, stanowiąc cenne uzupełnienie wiedzy na temat mozaiki wyznaniowej świata współczesnego. Jeśli zaś stanie się dodatkowo dla Czytelników inspiracją dla dyskusji i dalszych poszukiwań, będzie to stanowiło przedmiot wielkiej satysfakcji dla Autorów.