Społeczność graczy StarCrafta jako przykład społeczności wirtualnej

Wraz z rozwojem internetu powstaje coraz więcej społeczności wirtualnych, których członkowie pozostają ze sobą w bliskich, a nawet zażyłych relacjach. Wśród podstawowych cech społeczności wirtualnych wymienia się aprzestrzenność, asynchroniczność, acielesność, astygmatyczność i anonimowość, a członkostwo w nich jest zazwyczaj za-mierzone. Jedną z takich grup stanowi społeczność graczy, o której dzięki prężnie rozwijającemu się e-sportowi zaczyna się coraz więcej pisać i mówić. Posiada ona wszelkie cechy społeczności wirtualnej. Jej członkowie komunikują się między innymi za pomocą forów internetowych, komunikatorów i poczty elektronicznej. Łączą ich różnego rodzaju więzi, poczucie przynależności i solidarności, a także wspólna pasja, którą stanowi granie, zazwyczaj w konkretną grę sieciową. Tym, co wyróżnia ich spośród innych internautów, jest specyficzny slang. Rozmawiają oni między sobą również na tematy inne niż dotyczące gier, a także spotykają się w realnym świecie – co przeczy początkowo przypisanej im ano-nimowości. Eventy, zawody (w tym wszelkie turnieje, a nawet mistrzostwa świata) i zloty sprzyjają nawiązywaniu przez graczy jeszcze bliższych relacji, które trwają nawet po tym, jak skończą swoją przygodę z konkretną grą.

Piotr Siuda