Wałbrzyskie szkice, t. 2

W swojej luźnej, niesystematycznej pracy autor nie respektuje zasady linearności, a jego własne wspomnienia i rozmyślania przemieszane są z szerszymi uwagami na temat życia kulturalnego. W luźnym eseju poznajemy historię wszystkich instytucji kulturalnych miasta, ale najwięcej uwagi poświęca autor teatrowi. Co ciekawe – autor wprawdzie opowiada historię wałbrzyskiej kultury, niemniej jednak w świetle przywoływanych uwag odautorskich zasadne wydaje się odnieść te sądy do kultury w ogóle. Jego ustalenia nie dają się łatwo zbagatelizować. Warto pójść wskazanymi przez niego tropami i pokusić się o naukową interpretację zjawiska. Szczególną wartość ma dodatek przygotowany przez autora pt. Kulturalne varia, czyli zbiór różnorodnych tekstów, myśli lub notatek zebranych w trakcie przygotowania tekstu. Uwagę zwraca subiektywny i niekompletny zbiór postaci związanych z kulturą.

Elżbieta Kwiatkowska-Wyrwisz