Rola architektury w tworzeniu aktywnego środowiska edukacji

Zagadnienia poruszane w artykule dotyczą styku pedagogiki, architektury i psychologii środowiskowej: teoretycznej i praktycznej podstawy procesu nauczania, fizycznego wymiaru tego procesu oraz ich wzajemnych relacji i zakresu oddziaływania. W artykule stawiana jest teza ogólna, że w obrębie edukacji równolegle do zmian programowych i metod nauczania powinno następować dostosowanie fizycznego środowiska edukacji. Tezie takiej podporządkowane są trzy tezy pomocnicze. Głoszą one, że: a) architektura obiektów oświatowych na przestrzeni lat, uległa nieznacznej ewolucji i często nie odpowiada współczesnym potrzebom edukacyjnym; b) możliwe jest budowanie środowiska edukacyjnego na podstawie koncepcji determinizmu architektonicznego; c) świadomie projektowana architektura może czynnie uczestniczyć w procesie kształcenia, tworząc aktywne środowisko edukacji.

Cezary Szpytma

The issues raised in the article concern pedagogy, architecture and environmental psychology: theoretical and practical basis of the learning process, physical dimension of this process, their mutual relations and the scope of impacts. The general thesis of the article is that within education, an adjustment of its physical environment should be done parallel to changes in curricula and teaching methods. There are three auxiliary theses subordinated to general thesis, as follows: A. Architecture of education spaces over the years has slightly evolved and often does not correspond to modern educational needs, B. It is possible to build educational environment based on the concept of architectural determinism, C. Consciously designed architecture can take an active part in the learning process and create an active educational environment.