Otwarta kultura: jaka polityka kulturalna w Polsce w stosunku do nieformalnych obiegów kultury

Szkoła Główna Handlowa

Rewolucja cyfrowa zmusiła państwo do zrewidowania polityki kulturalnej i swojej roli w odniesieniu do sektora kultury, ponieważ spowodowała kryzys w niektórych jego obszarach . tymczasem zmianę podejścia państwa do tej kwestii można uznać za krok wstecz, w kierunku systemu działającego przed upadkiem komunizmu, kiedy to państwo chroniło sektor kultury, jednocześnie go kontrolując. Obecnie kontrola ta ma inny charakter i dotyczy dystrybucji dóbr kultury, a więc – pośrednio – uczestnictwa w kulturze. Jeśli zaś chodzi o ochronę, dotyczy ona wyłącznie interesu przemysłów kultury, które opierają się zmianie społeczno ­ekonomicznej. Tymczasem w konflikcie, który istnieje pomiędzy różnymi uczestnikami sektora kultury, państwo powinno odgrywać rolę nie tylko mediatora, ale również nowego pośrednika, pozwalając, z jednej strony, na swobodną cyrkulację dóbr kultury i, z drugiej, stosując narzędzia polityki kulturalnej, szczególnie na poziomie ekono­micznym, aby stymulować ewolucję przemysłów kultury w kierunku nowych modeli biznesowych.